İzleyiciler

3 Aralık 2015 Perşembe

Herkes iyi bildiği işi yapmalı (mı acaba?)

Bebeğimiz bizi şereflendirdiğinden beri onu verene şükrediyordum ama evimin durumu ve benim halim içler acısıydı. Ev dağınık ve kirli, su içmeye bardak yok, tezgahın üstü herdaim dolu, yemek niyetine sıklıkla makarna ve yumurta yeniyor, çocuğun forması kirli, kocanın gömleği ütüsüz...Bense üstüm başım kusmuklu, banyo yapmaya fırsatım yok, belime kadar gelen saçlarım keçe gibi, sinirlerim harap.
Yardımcıya ihtiyacım var, çalışmıyorken finanse edemem. Çalışmam lazım, paranoyağım, bebeği yabancıya bırakamam.
Devrelerim yanmaya yakın bir fikir geldi aklıma. Güvenilir bir bakıcı bulup, evden çalışmak. Bu süreç oldukça çetrefilli oldu ama anlatıp, uzatmayayım.

Yaklaşık bir haftadır eve bebek bakıcısı geliyor.
Ben de cömert patronumun çalışma odama kurdurduğu mini uzay üssünde proje çiziyorum. Bilgileri e-postayla alıp, aynı şekilde geri gönderiyorum. Birtakım sıkıntılar olmuyor değil ama şimdilik iyi gidiyor çok şükür.
Aylardır karman çorman olan evde, yüzeysel de olsa bir düzen var. Oturacak yer var artık, öyle söyleyeyim. En büyük sorun olan yemek çözüldü, günde en az iki tencere tıkırdıyor. Bir de yürürken duvar diplerinde uçuşan tozlardan kurtulduk. Saçlarımı kestirdim, sıkça banyo yapıyorum. Ama....
Kusursuz sandığım planımda iki tane handikap çıkıyor.
İlki; küçük prensim bakıcı ablasından pek hoşlanmıyor. Oldukça mızmız, hatta normal mızıldanmıyor, eyyeyyeyyy diyor bir yandan ağlarken. Soyuma sopuma küfrediyor sanırsam. Onun ağlama sesini duyunca çalışamıyorum da.
Bir de gece uykusuna zaten zor geçerdik, şimdilerde daha bir uzuyor geçiş. Çıstak müzikle saatlerce dans ediyoruz. Uyuduktan sonra da, bazen on dakikalara düşen periyotta "yoklama" yapıyor minik.

Aklıma şu karikatür geliyor sıklıkla:
Yaşlanınca o da bana bakıcı arayacak, ya da huzurevine bırakacak. Ayyh Yarabbim!!! Aynı şey değil, aynı şey değil deyip duruyorum kendime ama ne fayda, geliyor işte aklıma. Kızım da yok benim, kalırım kakalak gibi ortada.

İkinci handikapsa; bakıcının bebek istiyor olması. Yakında "ablaa, müjdem var" diye gelirse yandığımın resmidir.

Hem simidim tam olsun, hem karnım tok olsun diye başladım bi işe. Karnım azcık aç kaldı, simidimden de birkaç ısırık almam gerekti ama yine de zorla oluşturduğum şu düzeni bozmam gerekmez inşallah.




Hiç yorum yok:

Yorum Gönder